1 districtus, a, um,

¶ 1 part. de distringo

¶ 2 adjt

a) enchaîné, empêché, aliqua re ou ab aliqua re Cic. Pomp. 9 ; Q. 2, 16, 1 ;

b) partagé, hésitant : Cic. Fam. 2, 15, 3 ||
districtior Cic. Q. 2, 16, 1 ; districtissimus Vell. 2, 114, 1. ↣ confusion avec destrictus Tac. Ann. 4, 36.