culcĭta, æ, f., matelas, coussin : Cic. Att. 13, 50, 5 ; Sen. Ep. 87, 2 ; 108, 23 ; culcita plumea Varro Men. 448, lit de plume, cf. Cic. Tusc. 3, 46 ; culcitam gladium facere Pl. Cas. 307, se coucher sur son épée = se tuer.