cŭcŭlus, Anth. 762, 35 et d'ordinaire cŭcūlus, ī, m., Pl. Trin. 245, coucou ||
[fig.]

a) galant : Pl. As. 934 ;

b) imbécile : Pl. Pers. 382 ;

c) fainéant : [cucullus] Hor. S. 1, 7, 31.