convŏlō, āvī, ātum, āre, intr., (voler) accourir ensemble : Cic. Sest. 109 ; Domo 57 ; Liv. 2, 28, 9 ||
[fig.] convolare ad secundas nuptias Cod. Just. 5, 17, 9, convoler en secondes noces ; ad secundum legatarium Dig. 30, 33, recourir au second légataire.