contĭnŭātus, a, um,

¶ 1 part. de continuo

¶ 2 adjt, continu, continuel, ininterrompu : continuatum iter Cæs. C. 3, 36, 8, marche ininterrompue, cf. Cic. Fl. 25 ||
continuatissimus Sid. Ep. 8, 3, 4.