commĭnīscor, mentus sum, minīscī, tr. (cum, miniscor inus., cf. memini), imaginer : comminisci mendacium Pl. Ps. 689, forger un mensonge ; nequeo comminisci quid dicam Pl. Aul. 69, je ne vois pas trop ce que je dois dire ; Epicurus deos nihil agentes commentus est Cic. Nat. 2, 59, Épicure a imaginé des dieux oisifs ; cf. Fin. 4, 43 ; Att. 6, 1, 8 ; Rep. 3, 25 ||
inventer : Phœnices litteras sunt commenti Mela 1, 65, les Phéniciens ont inventé l'écriture. ↣ commentus, a, um, avec sens pass., imaginé : Ov. M. 3, 558 ; 6, 565.