cŏmĭtĭa, ōrum, n. (comĭtium), comices, assemblée générale du peuple romain [pour voter] : comitiis factis Cic. Verr. 1, 1, 17, quand les comices auront eu lieu ; comitia habere Cic. Att. 4, 2, 6, réunir les comices ; comitia consulis subrogandi Liv. 3, 19, 2, comices réunis pour remplacer un consul ; v. curiatus, centuriatus, tributus, consularis, tribunicius, etc. ; obire comitia Quinti fratris Cic. Att. 1, 4, 1, faire campagne pour mon frère Quintus [en vue de l'édilité] ||
[fig.] ubi de capite meo sunt comitia Pl. Aul. 700, là où il y va de ma vie.