circumvŏlō, āvī, ātum, āre, tr., voler autour : Virg. En. 3, 233 ; Hor. S. 2, 1, 58 ; Quint. 2, 6, 7 ; aquila eos circumvolavit Just. 20, 3, 7, un aigle vola autour d'eux ||
[fig.] circumvolare ordines exercitus Vell. 2, 27, 2, voler de rang en rang.