circumcīsus, a, um,
¶ 1 part. de circumcido
¶ 2 pris adjt, abrupt, escarpé : collis ex omni parte circumcisus
Cæs. G. 7, 36, 5,
colline à pic de tous côtés, cf.
Cic. Verr. 2, 4, 107
||
[fig.] raccourci, court, concis : quid tam circumcisum quam hominis vita longissima ?Plin. Min. Ep. 3, 7, 11,
quoi de plus court que la vie la plus longue ? orationes circumcisæ et breves
Plin. Min. Ep. 1, 20, 4,
discours concis et brefs.
[fig.] raccourci, court, concis : quid tam circumcisum quam hominis vita longissima ?