Chīrōn, ōnis, m. (Χείρων), Virg. G. 3, 550, et Chīrō, ōnis, m., Andr. d. Fest. 171, le centaure Chiron ||
le Sagittaire [constell.] : Luc. 9, 536 ||
-ĭcus, a, um, de Chiron : Sid. Ep. 2, 12.