1 cătus, a, um (mot sabin = acutus Varro L. 7, 46), aigu : Enn. Ann. 331 ||
avisé, fin, habile : catus Ælius Sextus Enn. d. Cic. Tusc. 1, 18, le subtil Ælius Sextus, cf. Pl. Mil. 794 ; Cic. Tusc. 2, 45 ; Ac. 2, 97 ; consilium catum Pl. Epid. 258, conseil avisé.