bractĕātus (bratt-), a, um, couvert d'une feuille d'or, doré : Sid. Ep. 8, 8 ; Sen. Ep. 41, 6 ||
[fig.] bracteata felicitas Sen. Ep. 115, 9, bonheur superficiel ; bracteatum dictum Aus. Grat. 18, parole d'or.