Bĭgerrī, ōrum, m. P. Nol. Carm. 10, 246 et Bĕg-, Plin. 4, 108, peuple d'Aquitaine ||
-ĭcus, a, um, des Bigerres : Sid. Ep. 8, 12, et -ĭtānus, a, um Aus. Ep. 11, 26 ; v. bigerrica.