bĭfōrmātus, a, um (bis, forma), à double forme : [poet.] Cic. Tusc. 2, 20
||
et bĭfōrmis, e, Janus biformisOv. F. 1, 87,
Janus au double visage ; biformes partus
Tac. Ann. 12, 64,
enfants monstrueux.
et bĭfōrmis, e, Janus biformis