aurīga, æ, m. (aureæ, ago),
¶ 1 cocher, conducteur de char :
Cic. Rep. 2, 68 ;
Cæs. G. 4, 33, 2
||
[f.] auriga sororVirg. En. 12, 918,
la sœur conduisant le char
¶ 2 palefrenier :
Virg. En. 12, 85 ;
Varro R. 2, 7, 8 ;
2, 8, 4
¶ 3 [poét.] pilote :
Ov. Tr. 1, 4, 16
||
[fig.] conducteur :Col. Rust. 3, 10, 9
¶ 4 constellation :
Cic. Arat. 34, 468.
↣ origaVarro R. 2, 7, 8.
[f.] auriga soror
[fig.] conducteur :
↣ origa