1 audītus, a, um, part. de audio employé qqf. comme adj., connu : homo, cujus est fere nobis omnibus nomen auditum Cic. Fl. refch{31,} homme, dont le nom nous est presque à tous connu [cf. nomen ab Siculis auditum Verr. 2, 3, 74] ; Fam. 10, 28, 3 ; Att. 4, 16, 2.