adjĭcĭō,  jēcī, jectum, jĭcĕre (ad et jacio), tr.,
I  jeter vers (à) :
¶ 1  [au pr.] adjectis funium laqueis
Curt.  7, 11, 15,
ayant lancé [sur les rochers] des cordages en forme de nœuds coulants ; ne adjectæ voces laberentur
Cic.  Nat. 2, 144,
pour éviter que les sons lancés dans la direction [des oreilles] ne se perdissent
¶ 2  [fig.] oculos ad rem
Pl.  As. 767 ;
Cic.  Agr. 2, 25,
jeter les yeux sur qqch. [qqn] ; hereditati
Cic.  Verr. 2, 2, 37,
jeter les yeux sur un héritage || 
animum rei, porter, attacher son esprit (sa pensée) à qqch., envisager qqch. :Liv.  22, 22, 8 ;
28, 33, 9, etc., ou ad rem
Liv.  25, 37, 17 ;
36, 8, 4 ;
ou [arch.] rem :
Pl.  Merc. 334.
II  ajouter à :
¶ 1  [avec ad] duas legiones ad Servilianum exercitum
Liv.  22, 11, 3,
ajouter deux légions à l'armée de Servilius ; numero ad summam tritici adjecto
Cic.  Verr. 2, 3, 188,
une certaine quantité de froment étant ajoutée au total dû ; ad belli laudem ingenii gloriam
Cic.  Off. 1, 116,
ajouter au renom guerrier la gloire du génie || 
[avec dat.]Cic.  Fin. 4, 29 ;
Liv.  35, 48, 4 ;
collegam ei Flaccum adjecerunt
Liv.  39, 41, 4,
comme collègue ils lui adjoignirent Flaccus || 
fessis nivis casus ingentem terrorem adjecitLiv.  21, 35, 6,
à leur fatigue la chute de la neige ajouta un grand effroi ; nomen alicui
Liv.  7, 22, 2,
adjoindre un prénom au nom de qqn ; voluminibus pulchritudinem adjicit magnitudo
Plin. Min.  Ep. 1, 20, 5,
la longueur donne aux volumes de la beauté en surcroît ; novitas adjicit calamitatibus pondus
Sen.  Ep. 91, 3,
l'étrangeté augmente le poids des calamités || 
[abst] beneficio adjicit, injuriæ demitSen.  Ep. 81, 6,
il ajoute au bienfait, il retranche à l'injustice || 
hoc metu adjectoCic.  Att. 3, 8, 2,
avec cette crainte par surcroît
¶ 2  ajouter par la parole ou l'écriture, dire (écrire) en outre : adjecit locum, socios, diem
Sen.  Clem. 1, 9, 9,
il ajouta (il indiqua en outre) l'endroit, les complices, le jour ; adjicit Senecam
Tac.  Ann. 15, 56,
il désigne ensuite Sénèque || 
[avec prop. inf.] : adjecit... neminem nisi equitem id gerere insigneLiv.  23, 12, 2,
il ajouta que les chevaliers seulement portaient cet insigne || 
[abl. abs. du part. n. adjecto, suivi de prop. inf.]Tac.  *Ann. 4, 70
|| 
[avec quod, ce fait que] adjicere his longum est quod... confecitSen.  Ira 3, 19, 5,
il serait trop long d'ajouter à cela qu'il fit périr... || 
adjice, ajoute à cela ; adjice quod, ajoute que ; adjicite ad hæcLiv.  23, 5, 8 ;
adjice huc
Sen.  Ot. 8, 1,
ajoutez à cela, ajoute à cela || 
[avec interr. ind.] adjice, ut idem patrem reum defendat, ut...Sen.  Ben. 3, 33, 2,
ajoute comment ce même héros défend son père accusé..., comment...
¶ 3  mettre une enchère : supra
Cic.  Verr. 2, 3. 77,
surenchérir.
    
    animum rei, porter, attacher son esprit (sa pensée) à qqch., envisager qqch. :
[avec dat.]
fessis nivis casus ingentem terrorem adjecit
[abst] beneficio adjicit, injuriæ demit
hoc metu adjecto
[avec prop. inf.] : adjecit... neminem nisi equitem id gerere insigne
[abl. abs. du part. n. adjecto, suivi de prop. inf.]
[avec quod, ce fait que] adjicere his longum est quod... confecit
adjice, ajoute à cela ; adjice quod, ajoute que ; adjicite ad hæc
[avec interr. ind.] adjice, ut idem patrem reum defendat, ut...
 
                             
                            